naprawić krzywdę

См. также в других словарях:

• naprawić — dk VIa, naprawićwię, naprawićwisz, naprawićpraw, naprawićwił, naprawićwiony naprawiać ndk I, naprawićam, naprawićasz, naprawićają, naprawićaj, naprawićał, naprawićany 1. «doprowadzić do stanu używalności, do porządku, usunąć w czymś usterki,… …   Słownik języka polskiego

• naprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naprawiaćam, naprawiaća, naprawiaćają, naprawiaćany {{/stl 8}}– naprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, naprawiaćwię, naprawiaćwi, naprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. krzywdawdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieuzasadnione i niesprawiedliwe działanie na czyjąś szkodę; szkoda, strata, obraza, niezasłużone nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie krzywdy. Wyrządzić, zrobić komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… …   Słownik języka polskiego

• zło — n III, Ms. złu, blm «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego» Zło społeczne, moralne. Nieuniknione, nieodwracalne, niewybaczalne,… …   Słownik języka polskiego

• zadośćuczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadośćuczynićnię, zadośćuczynićni, zadośćuczynićczyń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzić komuś jakąś krzywdę; naprawić szkodę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadośćuczynić za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień